Nr 9 (2023): Dziewiąty numer – Zaranie Śląskie. Seria druga
Ten numer „Zarania Śląskiego” nawiązuje wprost do koncepcji ogrodu tylko w pierwszym artykule. Jednak cała zawartość rocznika może nasuwać skojarzenia – poprzez różnorodność tematów i dobór rzadziej podejmowanych wątków – właśnie z ogrodami angielskimi. Marcin Cyran, pisząc o ogrodzie przy pszczyńskim pałacu, zwraca uwagę na punkt zwrotny w historii tego miejsca (1832 rok), kiedy to założony jeszcze w stylu francuskim ogród, miał otrzymać zupełnie inny wygląd. Zgodnie z panującą wówczas modą i dominacją nurtu romantycznego w kompozycji ogrodowej, wiązało się to z rozwiązaniami o charakterze bardziej naturalnym i rodzimym. W kolejnych artykułach będziemy mieli możliwość poznania: historii rodu Garnierów; szczególnie złożonej sytuacji prawnej mniejszości żydowskiej w miejscach pod nadzorem Ligi Narodów; sposobów walki z plagą pijaństwa w powojennym województwie śląskim; związków polityki, retoryki i literatury w kontekście publicystyki Wojciecha Korfantego oraz analizę zmieniających się podręcznikowych narracji dotyczących powstań śląskich.
Trudno zatem mówić o realizacji szczegółowo zaplanowanej idei w tej edycji rocznika, ale jednocześnie można się pokusić o stwierdzenie, iż różnorodność tych rzadko podejmowanych lub pielęgnowanych wątków, tworzy frapującą całość. Gdyby pszczyński ogrodnik stanął przed zadaniem przekształcenia śląskiej przestrzeni dzisiaj, miałby o wiele trudniejsze zadanie do wykonania – stworzyć nową koncepcję tego miejsca po zapadającym się powoli ogrodzie fryderycjańskim.
