Powstania śląskie 1919–1921 w historiografii niemieckiej dzisiaj

Autor

  • Klaus Ziemer Autor

Abstrakt

Pamięć o powstaniach śląskich w niemieckiej historiografii nie jest powszechna. Po 1922 dominowały opisy, głównie publicystyczne, o „bohaterskich czynach” niemieckiego Selbstschutzu w walce o Górę św. Anny. Po powstaniu RFN kontynuowano tę narrację. Jak wykazała Juliane Haubold-Stolle w monografii Mit Górnego Śląska. Walka o pamięć w Niemczech i w Polsce 1919–1956 wydanej w2008 roku autorami odpowiednich artykułów byli często ci sami przedwojenni aktywiści. W 1961 roku wyszła w Berlinie Wschodnim książka Wolfganga Schumanna „Górny Śląsk 1918/19”. Autor eksponuje w niej antagonizmy klasowe, a nie narodowe. Zapowiedzią zmiany była publikacja z 1972 roku Martina Broszata, – ocenił on podział Górnego Śląska, który został zagwarantowany przez Ligę Narodów jako „całkowicie uczciwy kompromis”. Prace powstałe w XXI wieku, będące efektem polsko-niemieckiej współpracy (Polsko-Niemieckie Miejsca Pamięci pod redakcją Roberta Traby i Hansa H. Hahna oraz Historia Górnego Śląska. Polityka, gospodarka i kultura europejskiego regionu opracowana pod kierunkiem Joachima Bahlckego, Dana Gawreckiego i Ryszarda Kaczmarka) są już efektem przezwyciężania perspektyw wąsko narodowych. 

Pobrania

Statystyki pobrań niedostępne.

Opublikowane

03.02.2021

Jak cytować

Powstania śląskie 1919–1921 w historiografii niemieckiej dzisiaj. (2021). Zaranie Śląskie, 5, 18-25. https://zaranieslaskie.bs.katowice.pl/article/view/83